انتخاب یک سهم از صنعت
انتخاب یک سهم از صنعت یکی از مشکلاتی می باشد که همواره سرمایه گذاران در خصوص آن سوال دارند و رویه برای انتخاب آن ندارند. به همین جهت سعی میکنیم در این مقاله اندکی در خصوص چگونگی انتخاب یک سهم از صنعت صحبت کنیم و برخی از روش های آن را ذکر کنیم. گفتیم که سرمایه گذاران از تحلیل های بنیادی و تکنیکال برای بررسی سهم و بازار استفاده میکنند و هر سرمایه گذاری نیز بسته به دانش و علاقه خود یکی از این روش ها را انتخاب میکند. اما برای افرادی که قصد دارند در حوزه بنیادی وارد شوند و سهام خود را از این طریق انتخاب کنند توجه به چه فاکتورهایی مهم است و این سرمایه گذاران باید با توجه به چه فاکتورهایی بهترین سهم را در بین یک صنعت انتخاب کنند.
یکی از فاکتورهایی که بسیاری از سرمایه گذاران بنیادی به آن توجه می کنند تغییرات سود شرکت می باشد اما اگر بیشتر توجه کنیم می بینیم که بررسی تغیرات سود شرکت تنها مبتنی بر همان سال بوده و بررسی گزارش های دوره ای مربوط به همان سال در نهایت مورد توجه سرمایه گذاران می باشد.
اما باید مسئله را بیشتر بررسی کرد و صرفا بررسی تغییرات یک ساله سود شرکت ها را کنار گذاشت و در یک اشل بزرگ تری فرایند تحلیل را پیش برد. یعنی باید فرایند رشد سود شرکت را در ۳ تا ۵ سال بررسی کرد. البته برای شرکت هایی که در بازار سرمایه ایران معامله می شوند به دلیل تغییرات قیمت دلار در سال ۹۱ و ۹۲ شاید نتوان به درک درستی از سود سازی شرکت ها رسید و بنده هم در کلاس های اموزشی همواره تاکید دارم که سود سازی شرکت ها در سال های مذکور به دلیل تغییرات قیمت دلار را باید به عنوان داده انحرافی مد نظر داشت و دوره های بعد از آن را برای ارزیابی سود سهام مد نظر قرار داد.
بهتر است برای خرید سهام در یک صنعت شرکت هایی را مورد بررسی قرار دهیم که دارای روند سود سازی مناسبی در طول ۳ تا ۴ سال گذشته باشند و روند سود آنها همواره افزایشی باشد. در بخش های قبل نیز گفتیم که گزارش های سه ماهه شرکت ها در دوره های ۳ ماهه همان سال نیز باید از روند افزایشی برخوردار باشد.
بررسی گزارش های دوره ای سال جاری در هر شرکتی می تواند نشان دهنده این باشد که کیفیت سود شرکت هنوز پابرجاست و میتوان به آن اعتماد کرد چرا که ممکن است کیفیت سود سال های قبل دارای روند افزایشی باشد ولی گزارش های دوره ای سال جاری نشان میدهد که شرکت توانایی محقق کردن سود را همانند سال های قبل نخواهد داشت.
البته وجود ریسک های غیر سیستماتیک برای هر صنعتی نیز دور از انتظار نیست. به عنوان مثال در بازار سرمایه همواره شرکت های پتروشیمی جز شرکت های با کیفیت سود بالا بوده اند و در بین سرمایه گذاران نیز طرفداران زیادی داشتند اما به یک باره ورق برگشت و دولت تصمیم گرفت نرخ خوراک این شرکت ها را از ۲.۵ سنت به ۱۳ سنت افزایش دهد و در نهایت موجب افزایش بهای تمام شده شرکت ها و کاهش سود آوری شرکت ها شود. پس در این حالت نمی توان روند سود سازی جدید شرکت ها را با سال های قبل مورد قیاس قرار داد بلکه باید شرکت ها را با مفروضات جدید دیگری بررسی کرد که اثر یکباره بر صنعت داشتند.
اگر این دو عامل را در تحلیل ها مد نظر داشته باشیم همواره قادریم سهامی با کیفیت سود سازی مناسب را در بازار انتخاب کنیم.
- ۹۸/۰۵/۰۳